‘Je hebt gelijk, maar ik ben veranderd’
Een man en een vrouw zijn al tweeëneenhalf jaar uit elkaar. Maar het huis is nog niet verdeeld. Al die tijd zijn ze er al over aan het bakkeleien – via advocaten. Hij woont nog in het huis en wil het graag overnemen, maar er niet teveel voor betalen. En zij wil er zoveel mogelijk voor krijgen. Terwijl de huizenprijzen dalen. Al die tijd hebben ze elkaar niet rechtstreeks gesproken. En komen ze er niet uit.
Tijd voor mediation. ‘Waarom is jullie relatie eigenlijk afgelopen?’ vraagt de mediator.Want er is geen ruzie. Wel zijn er nog steeds verwijten – van de vrouw naar de man: ‘Hij dit, hij dat…’ Waarop de man zegt: ‘Je hebt gelijk, maar dat is veranderd. Ik ben bij een psycholoog. En ik heb er wat aan gedaan.’ Een opening, en na een aantal gesprekken ontstaat er een andere sfeer.
De gesprekken gaan steeds meer over hoe ze in de relatie staan, en het contact met de kinderen(die van haar en een andere man zijn – er is dus ook geen regeling). Rond kerst staat een vervolgafspraak gepland, maar die wordt afgezegd. Uit een telefoontje blijkt dat ze even willen stoppen met de gesprekken.
Een aantal weken later melden de twee zich weer. ‘We willen wel wat papier zetten, maar het huis hoeft niet verkocht.’ De mediator vraagt wat er gebeurd is. ‘We hebben weer een relatie,’ luidt het antwoord. ‘Voorlopig gaan we LAT-ten. En dan kijken we of hij inderdaad veranderd is. We willen nu wat algemene zaken op papier zetten, voor als het toch niet blijkt te werken.’
Ze gaan naar buiten en hun relatie gaat verder in een nieuwe vorm. De mediator heeft hen niet meer gezien. Zijn commentaar: ‘Soms gebeurt dat. Ik vraag iets, wijs mensen ergens op. En dan komen de positieve gevoelens weer naar boven.’